Szlak Rękodzieła na Podlasiu - wycieczka klas IV

W pierwszy piątek października klasy czwarte wyruszyły na wycieczkę edukacyjną Szlakiem Rękodzieła Ludowego województwa podlaskiego, który powstał w 1994r. z inicjatywy Działu Etnografii Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Jest to niepowtarzalna trasa, dzięki której uczniowie mieli okazję poznać bogate i żywe do niedawna tradycje sztuki ludowej Podlasia.

Szlak Rękodzieła Ludowego to przeniesienie się do czasów naszych pradziadków, a dokładniej ich codziennej pracy. Była to wycieczka po starych pracowniach rzemieślniczych. Rzadko już można spotkać tkacza, garncarza czy łyżkarza. Zawody te odeszły już niemal zupełnie w niepamięć. Współczesne szkoły nie kształcą już takich fachowców, a jednak praca tych, którzy jeszcze zajmują się starym rzemiosłem jest doceniana, a ich piękne, unikatowe wyroby cieszą się popularnością.

Pierwszym punktem naszej wyprawy był Janów - jedyny w Polsce ośrodek kultywujący oryginalną technikę tkactwa dwuosnowowego. Tu odwiedziliśmy pracownię pani Teresy Pryzmont, artystki ludowej, której prace znajdują się w muzealnych i prywatnych kolekcjach w kraju i zagranicą. Wyroby jakie można zobaczyć w pracowni tkaczki zapierają dech w piersiach. Jest to wyjątkowa i oryginalna sztuka ludowa. Unikalna technika jaką pracuje tkaczka jest żmudna, ale jej efekty niewiarygodnie piękne. Wełniane tkaniny są tworzone na ręcznych krosnach. Technika dwuosnowowa polega na przeplataniu nici w taki sposób, że po obu stronach uzyskuje się wzór o jednakowym kształcie, ale różnych kolorach.

Z Janowa udaliśmy się do Czarnej Wsi Kościelnej słynącej z garncarstwa. Pierwsi garncarze pojawili się tu już w XVIII w. Dziś funkcjonuje tu kilka warsztatów garncarskich, które są jednym z ostatnich działających w Polsce ośrodków ceramiki siwej. Największą atrakcją dla turystów jest możliwość spraktykowania samodzielnego lepienia garnków. Wbrew pozorom nie jest to tak łatwa czynność jakby się mogło wydawać, nie mniej jednak nawet najbardziej kanciaste naczynie ulepione własnymi rękoma daje niewiarygodną satysfakcję. Pod okiem specjalistów tego fachu można nauczyć się trudnej sztuki lepienia garnków i innych naczyń.

Zamczysk to kolejna z miejscowości na trasie szlaku rękodzieła ludowego Podlasia. Tutaj mieliśmy okazję zetknąć z innym ginącym zawodem – łyżkarza wyrabiającego drewniane łyżki, czerpaki, widelce, szufelki i warząchwie starymi sposobami i specjalnymi narzędziami takimi jak siekiera, cieślica, reszczyk i nóż. Odwiedzając warsztat tradycyjnego wyrobu drewnianych łyżek jedynego już na Podlasiu łyżkarza – pana Mieczysława Baranowskiego czwartoklasiści mieli niepowtarzalną okazję przyjrzeć się procesowi wyrobu drewnianych łyżek oraz dowiedzieć nieco więcej o samym zawodzie łyżkarza.

Szlak Rękodzieła Ludowego to niezapomniana wędrówka, która przeniosła nas w dawne czasy i skłoniła do chwili refleksji, że warto pamiętać o tych, którzy własną, ciężką pracą nadal tworzą unikalne i wyjątkowe wyroby za pomocą starych narzędzi i kultywują wielowiekowe tradycje rękodzielnicze.

Edyta Grajewska