O dysleksji słów kilka

Dysleksja rozwojowa są to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu, które rozpoznaje się u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym (przeciętnej inteligencji), pomimo stosowania obowiązujących metod nauczania oraz sprzyjających warunków społeczno-kulturowych. Spowodowana jest zaburzeniami funkcji językowych, percepcyjno-motorycznych (spostrzegania wzrokowego, słuchowego, motoryki) i ich współdziałania, uwagi, pamięci (wzrokowej, słuchowej, ruchowej), lateralizacji (stronności ciała), orientacji w przestrzeni. Jest to uwarunkowane nieprawidłowym funkcjonowaniem centralnego układu nerwowego.

Częstość występowania dysleksji: 2-4% - poważniejsze przypadki, zaś lżejsze około 10%. Oznacza to, że w każdej klasie można spotkać co najmniej jedno dziecko ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu.

WYRÓŻNIAMY KILKA POSTACI SPECYFICZNYCH TRUDNOŚCI, KTÓRE MOGĄ WYSTĘPOWAĆ W IZOLACJI LUB JEDNOCZEŚNIE:

• dysleksja: trudności w czytaniu, dzieci z dysleksją czytają zwykle wolniej,
• dysortografia: trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (w tym popełnianie błędów ortograficznych),
• dysgrafia: trudności w opanowaniu czytelnego pisania ("bazgranie jak kura pazurem"),
• dyskalkulia: trudności w uczeniu się matematyki.

OBJAWY:

Wiek przedszkolny (3-5 lat) - objawy "ryzyka dysleksji":

• opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymaniem równowagi, koordynacją ruchów, niechęć do zabaw ruchowych;
• mała sprawność ruchowa rąk podczas czynności samoobsługowych, rysowania (rysunki na słabym poziomie, niechęć do rysowania);
• opóźniony rozwój mowy, trudności z wypowiadaniem złożonych słów, zapamiętywaniem nazw, np. pór roku, posiłków.

Klasa "0" (6-7 lat):

• trudności z wymową (przekręcanie słów), wadliwa wymowa, błędy gramatyczne;
• trudności z zapamiętywaniem wierszyków i piosenek;
• trudności z odróżnianiem podobnych głosek, z wydzielaniem sylab i głosek ze słów oraz łączeniem ich w słowa (analizą i syntezą sylabową i głoskową);
• niechęć do rysowania, trudności z odtwarzaniem figur i wzorów, szlaczków;
• trudności z układaniem obrazków z elementów wg wzoru;
• oburęczność, mylenie prawej i lewej ręki, nogi itp.;
• trudności w nauce czytania.

Wiek młodszy szkolny (I-II klasa):

• utrzymywanie się omówionych wyżej objawów zaburzeń i trudności w uczeniu się;
• trudności z zapamiętaniem nazw, nazwisk, szeregów nazw (dni tygodnia, miesięcy),
• tabliczki mnożenia, dat, zapisywania liczb wielocyfrowych;
• mylenie liter podobnych pod względem kształtu (p-b-d-g, m-n, l-ł-t, m-w);
• opuszczanie, dodawanie, przestawianie liter, sylab oraz rozdzielanie wyrazów;
• trudności z pisownią zmiękczeń, głosek nosowych;
• brzydkie pismo i rysunki.

Wiek starszy szkolny (powyżej klasy IV ):

• trudności w czytaniu często zmniejszają się lub ustępują (wolne lub za szybkie czytanie z wieloma błędami);
• trudności w pisaniu mogą ograniczać się do błędów ortograficznych;
• trudności mogą uogólniać się na inne przedmioty (np. na języki obce);
• szybkie zapominanie słów i nazw;
• zła organizacja miejsca pracy;
• gubienie się w poleceniach złożonych;
• mylenie kierunków w przestrzeni;
• brak poczucia czasu.

DYSPROPORCJE W UMIEJĘTNOŚCIACH U OSÓB Z DYSLEKSJĄ:

• Język polski: dobra znajomość zasad ortografii - duża liczba błędów;
• Języki obce: łatwa wymowa - trudności w pisaniu lub odwrotnie;
• Historia: dobra znajomość faktów - mylenie chronologii;
• Geografia: obszerna wiedza ogólna - trudności w czytaniu mapy;
• Matematyka: dobra znajomość teorii - mylenie znaków, trudności z geometrią;
• Muzyka: dobry głos, poczucie rytmu - trudności w czytaniu nut;
• Plastyka i w-f: trudności z przestrzenią.

CO ROBIĆ, GDY U DZIECKA PODEJRZEWAMY DYSLEKSJĘ?

• zwrócić się do logopedy (w przypadku opóźnionego rozwoju mowy),
• zwrócić się do najbliższego oddziału Polskiego Towarzystwa Dysleksji,
• zwrócić się do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej.